Vertrouwen, dat hoop ik altijd te voelen als ik een boek begin te lezen. Vertrouwen in de auteur, en de hoop dat hij/zij/hen een strak verhaal zal neerzetten, met personages die ik meteen denk te kennen, en daarnaast een stijl waar je aan wilt likken en een stuk of wat verrassingen voor de boeg. Precies dat vertrouwen beschaamde Yorick Goldewijk opnieuw totaal niet in zijn laatst verschenen titel, de novelle De chaos in Loïs.

Het boek verscheen als themaboek bij de Maand van de Filosofie. 'Chaos' was het thema waar Goldewijk mee moest werken, en hij vatte het, heel mooi, op als chaos in je hoofd (die van Maarten, de verteller, die niet weet wat hij met zijn gevoelens voor Loïs) en chaos in je lichaam (die van Loïs, die kanker heeft). Dat klinkt zwaar, maar Goldewijk maakte er een warm, hoopvol verhaal van, waarbij je de kinderen meteen leert kennen en ze niet meer uit je lezershart laat. Daarnaast, zo knap, nodigt dit boek kinderen op een heldere manier uit om over (de functie van) chaos na te denken.

Net als zijn eerdere titel dit jaar, De boom die een wereld was, is ook dit Goldewijkboek voor mij een van de allerbeste titels van het jaar.