Ik herinner me de dag waarop ik de eerste letters uit dit boek voor het eerst las nog goed: ik was op bezoek bij Edward van de Vendel en overal waar ik keek stonden boekenkasten. Ik vroeg hem naar zijn favorieten. Met een glimlach noemde hij toen onder andere dit boek: De weglopers van Ulf Stark (1994-2017), dat Edward zelf naar het Nederlands vertaalde.

Ik kreeg een van Edwards laatste exemplaren, las het, en sindsdien word ik telkens wanneer ik er alleen maar naar kijk, opnieuw herinnerd aan het hartverwarmende gevoel dat ik had tijdens het lezen.

Want het bijzondere is: De weglopers is misschien geclassificeerd als kinderboek, maar dit boek is wat mij betreft voor mensen van alle leeftijden.

Het is prachtig. Het verhaal neemt je mee op reis met Klein-Gottfried en zijn ruwe bonk van een opa. Die ligt in het ziekenhuis en vindt het er vreselijk, dus daarom bedenkt Klein-Gottfried een gewaagd plan om opa uit het ziekenhuis te laten ontsnappen. De band tussen Klein-Gottfried en zijn opa is subtiel, maar heel indringend beschreven. Nogmaals: het is prachtig. Tijdens het lezen passeerde mijn eigen opa regelmatig mijn gedachten, want hij kon, net als de opa van Klein-Gottfried, ook zo lekker mopperen.


Maar het zijn niet alleen de fijngevoelige woorden die dit boek zo mooi maken; de illustraties van Kitty Crowther dragen daar ook aan bij. Haar fijne tekeningen zijn prachtig en kleurrijk dat ze aandoen alsof Kitty ze nog maar pas geleden speciaal voor jou op het papier heeft gezet. Ik zou zweren dat je de potloodlijnen kunt voelen.
En o, ja: het (prachtige) omslag draagt de textuur van ongestreken papier — dat is óók al zo fijn aan dit boek.


Lang verhaal kort, neem dit gewoon van mij aan: De weglopers is een boek dat je hart zal verwarmen. Je zult het waarschijnlijk ergens tweedehands op de kop moeten tikken, maar het is de moeite waard en je zult lachen, nadenken en voelen zodra je het leest. Eigenlijk gaat dit boek over de betekenis van familie, liefde en de kleine momenten die het leven zo bijzonder maken, maar misschien gaat het ook wel over eeuwige herinneringen. Je zult dit boek in ieder geval niet meer vergeten. En waarschijnlijk zul je ook, net als ik, nooit meer afstand willen doen van het exemplaar dat je bezit.