Hoe mooi zijn vriendschappen, maar hoe extra mooi zijn onverwachte vriendschappen? Dat is het uitgangspunt van het prachtige prentenboek Ludas en Bontje. Het mooie begint al bij de cover: als je er je vingers overheen gaat glijden, voel je reliëf. Datzelfde reliëf heeft ook het verhaal. Ludas de vos bonkt op een dag met zijn kop tegen een boom en verliest zijn geheugen. Bontje, het konijn, ziet het gebeuren en maakt van de gelegenheid gebruik om Ludas in te prenten dat hij een hert is (en dus ongevaarlijk voor konijnen zoals hijzelf). Wat volgt is niet zozeer een verhaal over bedrog, maar een verhaal over hoe in vriendschappen de een de ander aan kan vullen. Ludas en Bontje is daarnaast ook gewoon een spannend voorleesverhaal, en een genot om naar te kijken. In fijne tonen schildert Sanne te Loo het beweeglijke leven van de twee vrienden. Het bos in de sneeuw, het bos in de lente, nacht-uren of prille dag-uren: het is allemaal even evocatief.